Kaldım artık tek başıma,
Uzaklaştım beni sıkan ne varsa,
Bıraktım kendimi,
Doğadaki bu dingin hayata.
Riya yok buradaki yaşamda,
Aldatmıyor ağaçlar, kuşlar ve diğer canlılar.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Doğayla yaşamakher kentte yaşayanın özlemidir. Ama nedense alışkanlıklardan vazgeçilmiyor. Tebrikler, sevgilerimle.
İnsanı en çok yine kendisi anlıyor herhalde.Başbaşa kalmak kendisiyle......Kutlarım güzel şiiriniz için sizi....Sevgiler...
Kavuşuyor ruhun ve bedenin.
Her şeyden arınmış bir dünyaya.
özlem amaç bu degilmidir..... gönül bir yar ister .. birde gül bahçesi
gerisi kimin olursa olsun
güzel şirinizi ve kalemi kutlarım..tabi yazdıran yüreğide
Tüm hayvanlar da dost burada,
Köpekler bile besliyor yanındaki,
Annesiz kalan kediyi.
Yüreğinize sağlık
Hoş olmuş Kutlarım.
Sevgi ve Saygılarımla.
ilk tam puan benden
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta