Yaşamak dediğin. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Senin yaşamak dediğin
Umutsuz bir bekleyiş
Fışkıran su, kırık testi,
Bana herşey sonu hatırlatıyor
Bak nasıl keder, keder.
Bak nasıl yükseliyor gölgeler yerden,
İç hadi iç avuçla suyu
Bak nasıl kaynıyor derinden

Benliği dolmuş zamanın
Faydası yok çözüm aramanın
Aslında hepsi birer gömüt olmuş şimdiden
Kurtuluş yok buhrandan
İşte görünüyor ucu Hâmû'n
Kötülük sardı yeryüzünü.
Öyle yazıyor Kitap öyle söylüyor Dipnotsuzuz.
Gel birlikte bağışlayalım geleceği
Buharlaşmadan yeşil.

Ne süzülüyorsun öyle
Hangisi yalan
Kabuk değişmeden yara iyileşmez
Celladın sesi yok, nefesi yok,
Esrangiz hücreler depreşecek
Kandillerin kurşuni şafaklarında
Verilmemiş hesapların korkusuyla
Mozayik sütunlardan ve minyatürlerde
Karanlık hollerde kalacağız
Yoktan da vardan da ötede
Yenilgiyi o büyük yenilgiyi
Tadacağız.

Bak nasıl durgun satha
Gemilerinizi çekin kıyıya
Esenliğe çıkmak için
Tüm varlıklarınızı yok edin
Yok edin arzularınızı yaşamak için
Kırık bir aynadır ömür dediğin...