Yaşamak,Belkilerle... Şiiri - Ulvi Ziya

Hayat benden çok uzakta parıldayan bir şehir
Düşe kalka yürüyorum oraya varmak için
Koyu karanlık gecede her adımım bir kahır
Mutlakâ ulaşmalıyım; bilmem,acabâ niçin? ...

Ben tıknefes yürüdükçe sanki uzaklaşıyor
Ulaşmasam olmaz mı? ...Civarından geçip gitsem
Korku salan bu ortamda her yer tuzaklaşıyor
Mesafe hiç azalmıyor ne yana adım atsam...

Hayat benden çok uzakta,beni çağıran şehir
Kapkarayım kara yerde; vâsıtam yok,param yok
Cinler hep alay ediyor,şeytan sunuyor zehir
Tâlihime çatıyorum:gör işte,hâlim bombok...

Diyor:sabâhı unutma,belki güneş tez doğar...
Ümitlerin canlanarak kederleri hep koğar...
Yavaş yavaş ağarır yol,sevinerek yürürsün;
Görürsün ki,taşrada da iyi kötü hayat var...