Yaşamak Bazen Şiiri - Şahbettin Uluat

Yaşamak,
İçine düşüp kaybolduğumuz bir şeydir bazen,
Kâh sevindiren,
Kâh üzen.

Rolümüz bazen kasap,
Bazen öğretmen,
Bazen semazen.

Yaşamak,
Kaldırım taşlarının çizgilerinden yürümektir duruma göre,
Kaldırım taşı olmak,
Ya da,
Kaldırım taşlarını kaldırmaktır.

Bazen nesnesi,
Bazen öznesi olduğumuz,
Bir illüzyondur yaşamak.

Işığı aramak,
Işığı bulmak,
Işık olmaktır yaşamak.

Yaşamak bazen,
Arızalanan sistemleri bir bir onarıp çalıştırmaktır.
Bazen de onlara eklenmek,
Arızalanmaktır.

Yaz gününde donmak,
Kış gününde yanmaktır,
Adamına göre.

Gözlerinden girip bir sevgilinin,
Yüreğindeki en uzak noktaya uzanmaktır.

Yaşamak, avucumuzdaki altını
Toprağa gömmek,
Ya da sarrafa taşımaktır.

Var olmaktır yaşamak,
Su, toprak, ateş, hava olmaktır.

Aşk olmak,
Aşık olmaktır.
Varlıkta yok,
Yoklukta var olmaktır.

Uzaktaki tükenmiş yıldız gibi,
Bir zaman ve mekân içre,
Güçlü, zayıf
Işıldamaktır.

Erciş 12.03.2007