Dipsiz bir kuyunun kıpırtısızlığında
Yosun tutmuş taşlar gibi kaygandı.
Ve en sonunda düşen bir yağmur damlasıydı
Titreyerek oynaştığım halka halka…
Tek tek tutunup çıkarmaya çalışırken
Bedeninden büyük beynini
Umarsızca fırlatırdı bakışlarını,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
KENDİNİ GÖREBİLDİĞİNDE İNSAN, BELKİ PEK ÇOK SORUNUN ÇÖZÜMÜNE DE ULAŞACAK AMA...GÖREMİYORUZ KENDİ ÖZÜMÜZÜ....
BELKİ DE SORUN O KAYGAN TAŞLARA SABIRLA TUTUNABİLMEYİ BECERMEKTE...GÜZEL OLAN NEYDİ BİLİYOR MUSUN ? 'NEYİ İSTEMEDİĞİNİ' BİLMEK...
BEN ŞİİRİN ÖZÜNDEYİM..ŞEKLİNE BAŞKASI BAKSIN...
SEVGİLER...
Ben bu şiiri çok seviyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta