Yaşamak Şiiri - Burhan Güler

Yaşamak
tekil bir fiil değildir
çoğul çekilir her zaman
bir işçinin nasırlı avcunda
bir annenin bekleyişinde
bir meydanın hafızasında.

Bize yaşamak diye
susmayı öğrettiler önce
sonra suskunluğu bölüştük
bir slogan gibi
bir ekmek gibi
bir yas gibi omuz omuza.

Bir gün öğrendik
yaşamak
aynı safta durmaktır
aynı copun gölgesinde
aynı türküyü yarım bırakmaktır
ve yine de
tam söylemeye yemin etmektir.

Toprak bizden alındı
sözümüz kesildi
adlarımız eksiltildi listelerden
ama biz
kaldığımız yerden çoğaldık
çünkü yaşam
geri çekilmeyi bilmez.

Yaşamak
bir arkadaşın adını
duvara yazıp silmemektir
bir fotoğrafı saklamak
bir mezarı savunmaktır
unutmaya karşı
örgütlü bir hafızadır.

Umut
bireysel bir teselli değildir
kalabalık yürür
çoğu zaman yorgun
ama aynı ritimde atan
bir kalbin adıdır.

Ve biz
yaşamak dersinde
sınıfta kalmadık
çünkü ders
sokaktaydı
çünkü cevap
yan yana durmaktı
çünkü yaşamak
birlikte mümkündü.

Burhan GÜLER