Yaşama Umudu Şiiri - Coşkun Kumru

Gece desem ve susarak boğulsam sessizliğimde,
Ayrılıkları, hoyratça tüketilmiş zamanları, çorak topraklara ekilen masum hayalleri gömsem büyük ahşap bir sandığa.
Ve sonra sen desem, simsiyah karanlığımın bembeyaz kahramanı.
Ne de güzel gülüyorsun siyahlıklar içinde.
Sevinç mi hüzün mü seçemiyorum, belki de uçarı bir yalnızlık gülümsemesi, kim bilir?
Aykırı sularda yüzüyorum zaman zaman,
Sen ise düşlerimle yoğrulmuş çığlığını salıyorsun içime.
Şiirimin uzun menzillerinde bir büyük umuttur yaşamak.
Ayrılık sularıyla beslense de bazen hayallerim.
Seninle, senli hayallerle anlamını bulan bir umuttur yaşamak...