Ağlayan gözleriyle evet dedi
yüreği kan ağlarken
sesizdi her yer
yüreği sesiz kaldı olan bitene
sadece mutluluğun güzel yanlarını hatırlıyordu.
kendi acizliği içindeyken özlemlerinden yüreğine gam vurdu.
bir zalim sevdaya mendil sallamıştı bir kere..
ve kendini bağışlmadı hiç
yakınlarından çektiklerini bağışlamadığı gibi..
haberi olmadı belki ömrünü verenlerin..
geçmişten gelecekten umutlarıda yoktu...
ve duygularını nasıl kalbine gömdüyse..
unutmak istediklerini unutamıyordu.
derin duyguları unutmak kolay değildi..
huzuru sadece sabır ederek bulacaktı
sabır taşı olmaktan başka bir yolu yoktu
çözümlemesi zor..bir bilenmiyen denklem
gölgenden nasıl kurtulamassan öyle birşey.
herşeyin bir förmülü var
hayatın, sevginin,aşkın,sevdiklerininde
toplayıp, çıkarıp,eşitledikten sonra..
bölüp..bir tüme varımdan çıkacaktı
bir sonuç çıkardı.. bir netice elde etti..
acıdan gecerken yüreği sızlamamıştı sızlatan dostlarının acizliği...
güllerini soldurmuş.. peteğini unutmuş..
yeniden hayata başlamak için kendine koza ören sevgi tırtırlı
sevgi kelbeği olup özgürleşirken
her konduğu sevdada iz bırakacak
anlarını yaşamamışda.. saklamış misali.
zamanını kolluyor saati ayarlanmış bir bomba gibi..
ha patladı ha patlayacak.. o zamanı zamansız yaşamak için yaşıyor
yaşamak adına ne varsa düşleriyle ertelemiş
hayatı sanki dondurmak dokundurmadan..hiç bir yüreğe..
.hiç bir yüreği buz kesmeden
ve her yere yazmak istercesine..
kendini anlatmak adına değil yaşamak adına...
sevmek,sevilmek su gibi..nefes gibi..bir yudum sıhhattı
yaşamaktan dileği
dileğim dilediğinle..yüreğim yüreğinle..sevgin sonsuz..
ve seni sevenler mavinin tüm tonlarında iz bırakmışlardan olsun...
Kayıt Tarihi : 12.5.2006 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!