Yaşıyoruz…
Ama nasıl?
Dört duvar arasında.
Dünya ile bağlantımız yok
Acı, ızdırap çok sesimizi duyan yok.
Magazinde program çok,
Yoksulun yanında olan yok.
Parası olan baba çok oda bizde yok.
İş arayan işsiz çok fakirin halini bile yok.
Çocuk ağlar mama yok.
Yaşıyoruz işte…
Nasıl mı?
Tencerede aş yok bize iş yok.
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




YAŞAMAK
Bilmem hiç düksündünüz mü? Yaşamak nedir? Nedir nefes almak diye. Yiyip içip yatmak mı? Yoksa yaşadığını hissetmek için var gücünle mücadele etmek mi. Bence yalnız nefes almak değil, hayatla tüm bedeninle, beyninle mücadele edebilmektir yaşamak. Sevdiğine sarılabilmektir yaşamak, çocuklarına yüreğindekileri verebilmektir yasamak. Umutsuz olmamaktır yaşamak. Azimdir, sevgidir bazen nefret etmektir yaşamak. Kavgadır kendinle, haksızlıklara karşı direnebilmektir. Yasamak yürek çırpınışlarıdır. Yıldızları seyredebilmektir el ele sevgilinle yaşamak. Kızgın güneş altında yürüyebilmektir umuda koşmak için yasamak. Buz üstünde kayar gibi hayatta kaydığınızda kalkabilmektir yaşamak. Yaralandığınızda acı çekmek ama o acıları kapatabilmenin yollarını bulmaktır yaşamak. Gözlerde pırıltıdır, yürekte umuttur yaşamak. Kumsalda koşabilmek, çimenlere uzanabilmek, ağaçlara tırmanabilmektir yaşamak.
Kısacası sevgidir, direniştir, haykırıştır, umuttur, kavgadır, gözlerde ışık, yüreklerde umuttur yasamak.
YASIYORSAM BUNLARLA YASAMALIYIM BEN, YALNIZ NEFES ALMAK YETMEZ BANA……..KOSMALIYIM.. NEFESSİZ KALANA KADAR. INCECIKTE OLSA UZATILAN DAL, TUTUNMALIYIM… SEVMELIYIM. SEVILMELIYIM. BASARİSİZDA OLSAM UMUDUMU KAYBETMEMELIYİM. VAR OLMAK ICIN HAYKIRMALIYIM.
BEN ANCAK BOYLE YASIYORUM DIYEBILIRIM HAYATTA.
Türkan DİNÇER
Bu yazımı ypaylaşmak istedim sizinle.
Kutluyorum kaleminizi ve sorgulayan yüreğinizi. Saygı ve sevgiler
adına yaşamak denilsede,
Yoklara alışmışız ana rahmindeyken.
kulaklarımız yoka hazırdı daha dogmadan,
Anamız sallarken beşikte.
tıngır mıngır.
masallar anlatırdı.
Nede hoş
'' Bir varmış Bir YOK muş ''
son demlere geldik
hala söylenir amma,
kanmıyoruz da fakat,
oldu Nahoş
Bir YOK muş, Bir YOK muş.
Teşekkürler üstadım, Gerçekleri dile getiren yüreğiniz var olsun.
saygılar.
Mehmet Ali DEMİRCAN.
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (3)