Yaşam Sorgusu Şiiri - Ahmet Otluoğlu

O gün var ya o gün
Ne imamın ne cemaatin kar etmediği
Amel defterinin verildiği gün
Hani daha çok ömrüm var dediğin
Koskoca yaşamın seni terk ettiği
Ve yapayalnız kaldığın;
Amellerinle baş başa, istemesen de
Rabbına hesap vereceğin gün
İmamın nasıl bilirsiniz?
Cemaatin iyi biliriz dediği
İçten dostlarının yanında olduğu
Alkışlarla seni uğurladığı gün
Ya da dualarla
Kimi dost edindiysen hayatta
Kimin felsefesini benimsediysen
Hatta kendine din üretip
Adına İslam dediysen
Yaptıklarının yanı başında olduğu
O hesap günü var ya
Bütün hayatının başucunda durduğu
Sen ki kalbim temiz dediğin
Başka organlarını düşünmediğin gün
Ya o gün bu günse ya geri dönüşüm
Mümkün değilse
Hazır mısın?
Şu an hesaba.
Şu an ilişiğin kesilse tüm yaşamdan
Nelere pişmanlık duyarsın
Neler olmasını istersin hayattan
Ya da neleri yapmak
Rabbın adına
Bir dilenci gördüğünde
Üç kuruşluk sadaka mı?
Seni tatmin ederse ne ala
Kendini kandırmak mı yoksa
Tüm ömür boyunca, nereye kadar?
Hangi komşun aç, kim sıkıntılı yanında?
Bir tebessüm, küçük bir hatır çok mu ona?
Anneler gününde anneni ararsın
Bir hayır duası bir çiçek sunarsın
O kadar daha ne olsun
Usulen gönül aldın
Breh breh
Ne hayırlı evlatsın
Hangi akşamlar dua edersin
Yaradanla baş başa kaç kez kaldın
Hiç sorguladın mı kendini
Koskoca bir ömrün ardında
Ama kariyerin için çok uğraştın
Bir sürü de mal
Katın vardır belki yatın da
Farketmez
Kimde hatırım var dedin mi?
Menfaatsiz
Sen ki terk-i diyar eylediğinde
Ne kadar dolu kilerin
Yok boş bir çuvalsa
Senin için kuru bir gürültüyse hayat
O vakit hem sen üzülürsün hem de cemaat