Hamartia Şiiri - Şahin Çınar

'felakettir aşmak kendini'
uzak dur aydınlıktan!
bir karaltı ol ve
sessizce karış karanlığa
böyle öğrenmiştik
Golem'den İkarus'tan

ah aldandık!
ürkek sınırlar çizdik düşlerimize

elem her sabah taze ve sıcak
yaşam hep kaypak ve kırılgan
dinmiyor öfkesi Poseidon'un (!)
acılar toplanıyor mülteci kıyılardan
hani kovulmuştu Diabolus
kutsanmış yaşamlardan..

umarsızca direniyor bir anne
yaban dalgalara
gömülüyor karanlık sulara
bir çocuk
uğrayamadan dünyadaki masalına

kötülükten de kötüsü
korkunun ikliminde kayıtsız kalmakmış
günaha
onları bekliyor Hedes'in kayıkçısı
'ilahi komedya'da

ey Adem'in aymaz evlatları!
sanki bilmiyormuş ölüm yerinizi
daha ne kadar gizleneceksiniz orada

insanın kendiliği kalabilseydi
bir başına kendinde
ya da başarabilseydi yaşamayı
Tanrıyı yormadan!
uzak durabilirdi günahtan

neyin eksikliğidir
kötülüğü çoğaltan?

göründüğü gibi olmadığından
insanın görünmezliği
erdem yukarıdan bakan gözlerde
Narkissos sadeliği(!)

derler ki Orpheus'un sonnetinden
Platon'un bilgeliği

söyleyin bize Miletliler Atinalılar
ey laf ebeleri
ey tuzu kurular!...
söyleyin barış aşkına
iyi nedir ve kime göre iyi
kimin savaşıdır doğuran
kahramanı şerefliyi?!