Yaşam hırsı Şiiri - Feridun Eren

YAŞAM HIRSI

Adamdaki yaşam hırsı bir türlü bitmiyor
Yıllar yıllar sonra aynı hep teranene
Aynı dilden deli delilikler
Şımarıklığın en dibinden vurmalar

Kendini tamamladığına inandığı müzikler
Ellerinden bir türlü gelmesin
Seni her şeyin çığırından çıkaran ham fikirler
Tek parmak üzerinde attığın kahkahaların başını yiyecek
Topukları sivri ayakkabılarından hiddetle vazgeç
Yollar senin değil yalnız
Payene sadece tüm dikkatlerini ver
Aşırıya güç verme zamanı değildir
Ağaçların kuru iken hala

Sizce ben yalan söyleyecek biri miyim?
Şimdi sen, ters tepmek üzereyken
Ayaklarınla tüm ağaçları salla
Ne dökülecekse, önce kucağına kendini bıraksın
Tüm serzenişlerini, kahkalarını ve ağlamalarını ona göre yap
Sen yalnız değildin aslında

Ama aklın kimsesiz
Ve çok şımarık
Kendi güldüklerine, bazen kendin ağlama nöbetleri geçiriyorsun
Seni şimdi ben terk ediyorum
Bunu hiçbir zaman unutma azıcık
Ki vazgeçilmez değilsin

Saçını boca sıca yaptığım
Kara gecelerde kara sıçanlara gelesin

Senin için, dün gece tüm gücümle güneşi tutum
Hadi eve gel benimle diyeceğim
Geceler geceler
Kapkara geceler
Gece olmuş yine olmasın
Umurumuzda

Ben hep sizi gündüzlere bağlamadım mı?
Olsun bir nebzede benim olsun
Tümden dalga geçsin, sende tün savunmalar
Ben beni biliyorum
Tüm ihtiyaç sahiplerini de
Ayaklarım hep aynı yerde geziyordu
Senden sonrada
Bastığım yeri belledim
Biliyorum
Bende ne dünya ihtirasları
Ve senden gelecek kör servetler
Ya da çarşının tam ortasından tüm mağazalar

Yine el gücü ve bel bilekte
Sabahlar ve akşamlar bizi beklemekte
Git ve gel aynı çizgi ve yol yollar
Hep bunu bildik
Senden öncede senden sonrada

FERİDUN EREN