Yaşam Endeks Ünitesi

Sonmuydu bu oynadığım oyun...
Birbiri ardına gizlenmiş vücutlar arasından ruhuma akan bu yalan ezgiler sonmuydu...
Bir başıma na zaman kalsam gece içinde,şehrin dört bir yanına bana sevdalı tüm hayalleri savurarak kendimi ölümsüz yapardım...Ama birde ölüm saplantım vardı,bunu unutamazdım...Kimbilir kaç kere ertelefiğim intaharlarım buna ağlardı hep...
Şehir görkemli vede vazğeçilmezdi...
Ama aşağıdakileracıyı çekerdi her gece yalvarışlarıyla Tanrı'ya...Bense ne aşağıda nede yukarıda bir yerlerde yaşamayı istemiştim...İnancım neydi...Neydi beni bu denli imkansızlığa iten ileti...Bir çok hikaye dinledim o gri gramofondan çıkan büyüleyici kutsallıkla...Yinede bir kaç yüz,bir kaç anı arkasından seyrettim olmayan gidişlerin o zavallı tabut içi huzurunu...
Aslında ölmek bir müzik gibi olsa,baştan sona Classic bir veda kesintisi...Belki de bu sebepten ne yaşıyor nede ölüyüm...Ortalarda bir yerde kendi ellerimle sınırlar çiziyorum yalnızlığıma...
Kimilerine göre ben bir deliyim.../
Kimilerine göre bir zavallı.../
Kimilerine göre ise,yaşayan bir ileti.../
Ama kendimce,daha yüzü tamamlanmamış bir heykel...
Ve biliyorum ki tek dostlarım kuşlar olacak bu dünya içerisinde....
Özgürlügüm tek seyrettigim film oldu hayat içinde...
Yaşadıkça ben,doğa daha bir yeşil,sular daha bir mavi,ve denizin içine yerleştirdigim gemilerde tek yaratıcılığım...
Taksim i.i kaybolan yüzler içinde gezmekti beni parlayan bir ışık yapan ve sürekli kırık kaldırımlar arasında yatmaktı kimsesiz çocuklardan aldığım tek sevği...Tek ıslık haline gelen o yanık,o titrek,o gurbet kokan türkü...
Bir kaç bardak içine saklanan sarhoşluk beni cezbederdi hep...
Hep aynı şarkıyı dinlemekten bitirirdim bana göre çizilen o yamuk çizğilerden taşardım ve kudurmuş sokak köpekleri kadar sevgi dilensemde beni yaratandan...
Geldik ve gideceğiz misafir olduğumuz gözler içi huzurdan yada acıdan...
Ama olsun,yinede yaşamak adına bir şeyler yapmak gerekir; tıpkı benim kelimelerimin arasına sıkışan kimliğim misali masum ve yargısız...

Gece düşer gözlerime
Sayıklarım ben İstanbul'u
Nerede yaşasam
Nerede ölsemde...