Ruhumu silme parmak izlerinle Julia
bilirsin çok canım yanar..
Sessiz harfleri akıtma vakti şimdi yüreğime
ilk heyecan
ilk yokoluş -
ellerinde Julia..
Üstü kapalı ellerini çek şimdi güneşimden
üşütme göç yollarındaki kuşları
üsütme şehrimin karanlığını
üşütme sendeki gizimin o naftalinsi kırmızı şalını..
Cebimde siyah şiirler biriktirdim sana
tenime aydınlıgı suçlar gibi -
karaladım onları bir atom bombasının başlığındaki o gri ölüme..
Çünkü yankısı yoktur susuşun Julia
bir asansör boşlugu gibidir gidişlerin
gidişlerin hızlıca inerdi zemin katıma
boguluyordum karanlığından
boguluyordum yankısı olmayan gidişinden..
Ruhumu silme parmak izlerinle Julia
bilirsin çok canım yanar..
Adını sayıklayamam
bilirsin..
Üşüyorsun Julia
hadi kalk sıcak yatağından
öp bu gece son kez dudağımdan
bilirsin
resimlerin sırtı dönük degildir Aşka.
Kayıt Tarihi : 23.11.2014 03:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Barış Pekşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/23/ruhumu-silme-parmak-izlerinle-julia-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!