Kadın masaya oturup defterini açtı
İlk sayfasına da “ben” diye yazdı
Ve ardından elinde kalem, öylece kaldı
Saatlerce deftere baktı
Bu durum böyle günlerce tekrarlandı.
Bir gün yine alıp kalemi eline,
Oturup yazmaya çalıştığında
Yazamadığı ilk sözcükten önce
Bir damla gözyaşı düşüverdi sayfaya
Düşen o damla yazdığı o kelimeyi de dağıttı
Geriye boş bir sayfadan başka
Hiçbir şey kalmadı.
Yaşamda öyle sözler vardır ki
Ne söylenir ne de yazılabilir
Ve öyle umutlar vardır ki
Yaşam mücadelesinde yok olur, silinir.
Özlemler, arzular hep yarına bırakılır
Ve öyle bir an gelir ki
Yarın diye bir şey olmadığı anlaşılır.
Yazılan o tek kelime ve üstüne düşen gözyaşı
Yazılacak ama yazılamayanları değil
Yaşamın bembeyaz bir boşluk olduğunu söyledi
Elindeki boş sayfa gibi
Söylenemeyecekler, söylenmediği ile kaldı
Ve kadın bir daha kalemini eline almadı.
Canan Onuş_2010-06-30_İstanbul
Canan OnuşKayıt Tarihi : 5.7.2010 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Şiirimin yorumu sevgili dostum Meryem Maman (nene hatun) tarıfından yapılmıştır, kendisine sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi yolluyorum.
İHVANİ PAYLAŞIM PLATFORMU-gurubuna davetlisiniz
BİLGİ PAYLAŞIM
SAYGI PAYLAŞIM
SEVGİ PAYLAŞIM
EN İYİ PAYLAŞIM
İHVANİ PAYLAŞIM PLATFORMU –davetlisiniz
DEĞERLİ KARDŞİM SEVİYELİ VE KARDEŞÇE BİR PAYLAŞIM ATMOSFERİNDE SİZLERİDE ARAMIZDA GÖRMEKTEN MUTLU OLURUZ
ihvani-paylasim-platformu
http://gruplar.Antoloji.Com/ihvani-paylasim-platformu yazarak bu gruba daha hızlı ulaşabilirsiniz
DAVETLİM SİNİZ ONUR DUYARIM
tam puan
selamlarımla
acısını tüm açıklığıyla ile getirmiş,umutlarınızın hiç sönmemesi
dileğiyle...Sevgilerle.
TÜM YORUMLAR (8)