Renk paletine dönüşen hüzün ve acı bir metafordan öte,
Şövaledeki ayarsız tuvalde sanki Mardin silueti yansımakta
İntizar, sessiz bir yürüyüşün naziri, ölüm ve yaşam çizgisinde
Neretva’ya müstacel atlayış hissi verir ameliyat masasında
Kuşette ressam inceliğiyle kelimeleri beynimde hıfzetmişken
Titreyerek uyandım; hayalim yeni bir resme dönüştü gözümde
Birden, etajerin üzerindeki kâğıt müsveddesine takıldı gözüm
Selam gönderecektim yıldızıma bensiz kalmasın gökyüzünde
Kayıt Tarihi : 2.2.2013 10:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Bekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/02/yasam-cizgisi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!