Ele avuca sığmıyor, durulmuyorsun,
En güzelsin, benzerin yok, doyulmuyorsun.
Seni kim doğru dürüst anlatabilir ki!
Bildiğim, zorsun yaşam, hem ne kadar zorsun.
Sana bağlanmak, kendimizi kayırmadan,
seni duymak, sana hiç mi hiç duyurmadan,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta