Yasaksız Koşular Şiiri - Necdet Arslan

Kanatlanan gizlerimiz
Sıyrıldı gül bahçelerinden
Sımsıcaktı ortalık / bizi tanıyan gecelerden birinde
Yorgunlarıydık zamanın / kollarına
Salıverdim başımı
Düş tarlalarının salınan nazlı ekinleri gibiydi
Saçların
Bulutların içine girip kayboluyor
Sonra yeniden açığa çıkıyor ve sonra
Yüzüne ışık olup düşüyordu dolunay
Gözlerim gözlerinde duruyordu
Gri ve ferahtı
Ellerin.köpüklerle yunmuştu
Ötelerden doru atların nal sesleri
Yırtıyordu zamanı
Balıkçı şarkıları ta ötelerde dolaşırken
Öptüm seni.

Neleri kuşanmamıştı ki yüreklerimiz
Kıpırdaşan tüylerimizi yediveren doyumsuzluklarımızı
Oracığa öylece çakıldık kaldık.
Nereden devşiriyorduk bu temmuz
Akşamına düşen masum sözcüklerimizi
Derdinde bile değildik.

Ötelerde yankılanan şarkıların biri bitmden
öteki başlıyordu Nağmeler gibi biz de tükenmiyorduk hiç.
Çoban ateşlerinin sıcaklığında
kendimize gidip geliyorduk durmadan.

Turkuaz gerdanlığın altından öptüm seni
Susuzluğunu bulaştırdık yalnızlığıma.
Saçlarında gezindi parmaklarım
Seni çözmeye görevli kılınmıştım
Ki /azat edildik bayırların ardına
Durup durup ayaklanıyordu
Yağmur altındaki ıslaklığımız
İşaret parmaklarımızın ucunda
Ortalığın süt liman olmasını bekliyordu
Sancılarımız / tenimizde yapışıktı
Meltem. ayışığı loşluğunda sende kaçıncı kez saklanıyordum
Ve ancak sen azat edebiliyordun
Sadık bir güvercinmişim gibi beni…
Şafağa vuran bir sarsıntıydı
Sende kalmak senden doymak

Sevdalarımızı ferah deniz fenerlerine
Emanet ediyorduk ilkin

Ne gece ne biz
Hiç ama hiç tükenmiyorduk
Terli taylar gibi oynaşa oynaşa
Sürüp gidiyorduk başka akşamlara…

Kanatlanan arzularımızı davet ediyorduk
Hiç dönmemek üzere dakikalara
Teknelerden öğrenmiştik dalıp batmayı
Dibi görünmeyen derinliklere
Aşklaşıyorduk durmadan
Başkalaşıyorduk hiç yorulmadan…

onikitemmuzikibinonyedi