Yasaksın Bana Şiiri - Güven Tekin

Uzaksın bana,yasaksın bana,ey sevgilim.
Sahte baharların,açmayan gülümüsün, sen?
Bahar geldi,bayram geldi,sen gelmedin ey sevgilim.
Seni dokunmadan,bilmeden,içimde yaşayarak hissettim ben.

Elimi tutsan,kalbime dokunsan,
Beni benden alsan, olmazmıydı yarim.
Sevdana yenik düştüm,gurbet ellerde sen görmesende.
Rüzgarlarla,savruldum ordan oraya,sen bilmesende.

Ben seni, hala çok seviyorum,hissetmesende.
Ağlıyorum her gece, senin için,sen bilmesende.
Sevdana yenilmekten,param parça oldum.
Hani hani?bizim sevdamız,masmavi gökyüzü gibiydi.

Şimdi neden her karanlık?yalanmıydı aşkın,sevgin.
Sendemi sararıp soldun?sahte baharlar gibi.
Söylesene ey yarim söylesene!
Sende bana, sonbaharımı yaşatacaksın?

Hani biz, hep ilkbaharda kalacaktık?
Evet evet,uzaktan sevmek zordu.
Biz zoru başarmak için, söz vermedikmi?
Söylesene şimdi bu kaçış,bu terkediş neden?

Sende vefasız, sende hayırsız,sende yalancı çıktın.
Masum sevgimle,dalga geçtin beni hiçmi sevmedin.
Yazık çok yazık,zalimsin yar zalimsin.
Ben seni, sevmeye bile kıyamazken,
Senin beni böyle ağlatmaya, hakkın yoktu.