Yasak Gibi Şiiri - Oktay Kocagöz

bir tüfeğin menziline düşerken gölgem
yalan değil içerde gülüm
bir yasak gibi
seni düşündüğüm

biliyorum
bir dağ köyünde şimdi
sabahın ilk ışıkları
bir dağ sümbülüne değer
bir dağın dumanlı başı
mavi bir buluta
ve eminim kadıköy vapuru
haydarpaşaya sürtünerek geçer

ve sen
sen en sevdiğim
en güzel elbiseni
giymişken düşümde
yanıma gelir de
ellerin ellerimle
buluşursa eğer
içerde bıçak gibi bilenen hasretin
gözlerimde nafile bir keder gibi filizlenir

bu ayrılık içerde gülüm
mapusluktan beter
sana söz
bedenimi törpüleyen hasretini
büyütmek yok artık
beklemek umut etmek yok
bir kuş gibi
içerden çıkarsam eğer