Yasak Aşk Şiiri - Mehmet Gökhan Damar

zehir zemberek kuşanıyorum aşkı
bugünlerde içimde yalnızlık büyütüyorum
her ayrlığın kanayan bir yanı vardır
uçsuz bucaksız değildir hiçbir gökyüzü

biliyorum,en derinlerinde saklıyorsun denizi
biliyorum,maviye tutsak düşler üretiyorsun
yüzünde sarsıcı bir ayrılığın değişilmez hüznü

şimdi ne anlatsam dağılacak sözcükler olmadık yere
her biri uzak şehirlere sitemkar deyişler olacak
biliyorsun,vazgeçemeyeceğiz birbirimizden
açıklayamayacağız kimselere olan biteni

oysa kalın duvarlarımız vardı, örselenmiş çoğu aşka
gözlerimiz kapatılmıştı yeniden keşfedilmeye
uzun uzadıya laf kalabalığı yapıyoruz şimdi kendi kendimize
alışmamışız bir kere sevmeden sevilmeye

her ayrılığın kanayan bir yanı vardır biliyorum
direnmek gerekir her yeni sevgilide baştan sevmeye

II

her şarkı yeni bir değer biçme şekli ikimiz için
her şarkı biraz daha düşündüren birbirimizi
ne varsa işte aşka ve ayrılığa dair
bütün hepsi kanayan yanlarımız için

III

kelimeler vardır bazı durduğu yerde kanatlanır
kelimeler vardır böyle zamanlarda acıtır
her şeklini düşündüm çünkü sonbaharın
düşündüm
düşündüm de dünden çok yarına eksildim
ya bu hayat bizi yaşamıyor ya da biz bu hayatı sevgilim

IV

aslında böyle başlamadık birbirimize
suyun aktığı yöne akışkanlık gösterecektik
her ağaç olduğu yerde her yeşil açtığı mevsimde
şimdi ne söylesem üzerine bir kılıf uyduramam
ya da terk edemem hiçbir kelimeyi durduk yere
neler geçiyor aklımdan yazarken ve yaşarken
hepsi olmak istediği kafiyelerde tutunuyor bu şiire

her ayrılığın kanayan bir yanı vardır diyorum
oysa ki aşk yaşanmak içindir, yaşatılmak içindir biliyorum