Yasak Şiiri - Mustafa Erol

Yasak

Gel desem gelmezsin, istesen bile.
Gücenmem sana ben, yollar yasaktır.
Bilmez atam Âdem, çekse de çile.
Meyveler yasaktır, dallar yasaktır.

Yasaklarla dolu, koskoca âlem.
Hangisini yazsın, bu küçük kalem.
Her yasakla gelir, bana hep elem.
Sultanlar yasaktır, kullar yasaktır.

Nur gelir özünden, özüme benim.
Enerji gönderir, dizime benim.
Ruhundan fer verir, gözüme benim.
Ne yazık yüzümde, allar yasaktır.

İnat olmaz derler, asla kadere.
Yârimi görmeden, ölmem bir kere.
Mutluyum yazamam, asla şiire.
Yârsiz şeker yasak, ballar yasaktır.

Anlamaz çekmeyen, ben neler derim.
Sevda için elbet, boş değil terim.
Kupkurudur yârsiz, yattığım yerim.
Halı kilim yasak, çullar yasaktır.

Yasaklarda sevdim, şükür yârimi.
Yâre akıtırım, gönül terimi.
Zevk ile veririm, yâre serimi.
Yârime ermeden, sallar yasaktır.

Mustafa EROL
13. Mayıs. 2013
Manavgat / Antalya