Bırakın, bir yaz,
Bende rahat olayım.
Serilip, serpileyim.
Büyüyüp, gelişeyim.
Etrafımda,
Çamlar, ağaçlar,
İrili ufaklı,
Çiçek açan, bitkiler.
Onlar özgür.
Ya ben?
Düzlükteyim,
Boyum kısa diye.
Bu kadar zulüm yapılmaz ki.
Çocuklar koşar, oynar.
Koyarlar.
Masalar, sandalyeler.
Piknikler yapılır,
Mangallar, yakılır üzerimde.
Yan tarafta.
Göstermelik levha.
ÇİMLERE BASMAK,
YASAK.
Kayıt Tarihi : 29.8.2009 19:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Parkta oturunca, pikniğe gidince bakarım hep. Üzerine basılan çimler yere yapışmış, diğerleri alabildiğine özgür, bende etkilenirdim, onların dili olmaya çalıştım. Duyarlıyız güya, yarın hadi pikniğe deseler koşar giderim, sonuç gene aynı. Çimenleri nasıl korumalı ki? levhada kar etmiyor.
Saygılar...
Şahaserdi.
TÜM YORUMLAR (34)