Elini uzatmak bir yasak elmaya.
Kokusunu duymak burnunun sızısında.
Asıl kendi hakkın olduğunu bilmek.
Sonra kaderinin ne olduğunu hatırlamak levh-i mahfuzda.
Sorgusuz kabullenmek.
Ne büyük bir acziyetti…
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta