Yasak Şiiri - Birol Köksal

Aşk yasak bana aylardır
Doktor tavsiyeli
Reçeteli, imzalı ve mühürlü

Dermanıymış kırık kalbimin…

Ama,
Yeniden de sevebilirmişim
Belki üç vakte kadar
Belki de ansızın.

İlacını aksatma dedi doktor
Falcıların tam aksine.

Bu günlerde;
Kilise papazlarından medet umar oldum
Ellerimi uzatsam, el vereceklerin yanında

Gülümsemesine kurban olduğum
Ay olup güneş diye tutulduğum
Yine nisanlar yağıyor üzerime
Bol yağmurlu ve bol çamurlu

Nedense;
Üzerime olmuyor hiçbir ben
Giyip giyip çıkartıyorum kendimi
Aynalarda suspus
Bu sen değilsin diyemiyor

Ah be sevdiğim
Toprağımdan çatlamıyor aşk çekirdeği
Çatlayıp filizlenmiyor
Hüznüm dünyadan büyük
Sen benden …

Bilmem ki;
Gül kokar mısın yine
Ama mevsiminden önce
Çarpar mı kalbim eskisi gibi
Seni her gördüğümde
Ama dörtnala…

At dedim de sevdiğim
Atlar tepişiyor beynimin ovalarında
Nal yarası değil kısrak tepiği bu
Acıyan yanlarımın tam da tarifi
Belki biraz eksik oldu, belki de biraz fazla
Ama olsun;
Bozguna uğramış ordular gibiyim
Darma dağan
Yenik ve yitik

Şimdi;
Tut tutabilirsen ellerimden
Bileklerimden kesip atmışken
İstanbul çöplüklerinde kargalara leş

Sonra;
Doğur doğurabilirsen
Yarım kalmış benden başka bir ben
Yarat yaradabilirsen
Yokluğumdan bir var.
Ve
Söyle hadi söyleyebilirsen
Seviyorum seni diye
Mumlar, yassıdan önce sönmeden