Yasak Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Başını kaldırıp baktığın da görebiliyor musun bizi
Ufuk çizgisine teğet uzaklıktayız bize
Sen en çok sensin aslın da, bende ben en çok
Biz olmayı beceremedik demek bize haksızlık
Biz olamazdık
İmkansızdık

Yasak meyve tadındaydı aşk
Havvadan kalma bir elmayı ısırdık ikimiz
O gün kovulduk cennetinde hayatın
Sen mavi bir buluttun göğümde yağmuruma sebep
Ben kahverengi bir umuttum kilometrelerce
Başı sonu umutsuzluk olan bir umut
Zor biliyorum kabullenmek ama
Bizi unut.

Böyle kaç yıl geçti bilmiyorum
Biz hayat denen yeldeğirmenine Donkişot olalı
Kaybettiğimiz her savaşta daha yaralı
Ve düştüğümüz yerden kaçıncı kalkışı saymayalı
Biliyor musun yüzümü unuttum sana bakalı
Vazgeçmek zor gitmek imkansız
Yürek ölümüne sevdalı

Aşk belki biraz da ayrılıktır
Belki daha önemli şeyleri vardır hayatın
Senden benden önemli aşktan önemli
Belki yaşlandık yorulduk yıprandık
Artık gücümüz yok belki
sudan bahanelere sığınmamız bundan
belki hissetti kalbimiz tepkisi bundan

sana el sallıyorum
bir taksinin arka camında gözlerin