Yasaklar koydular aşkımıza
Anlamsız, değersiz yasaklar
Önce sen, sonra onlar
Aldılar beni bu sevdadan
Bir şair çıkıp geldi ardından
Mısralar döktü, dizeler yazdı adımıza
Anlaşılmayan, bilinmeyen bir dilde.
Bense aşka batırılmış umutlar deşirdim
Gözlerin kapandığı an
Gülüşlerine vuran heyecandan,
Ölüm okları fırlarken cümlelerinden
Çocuksu saflığımla ninni diye
Dinlemiştim her söylediğini
Ve işittiğim son sözlerin “gidiyorum” oldu
Ardından tabutumu sen kapattın
Kala kaldım öylece
Buz kesmiş bir ceset gibi
Soluk ve renksiz…
Sense şimdi benim şiirlerimi okusan
Biryandan ben de senin bana
Yazmaya bile cesaret edemediğin
Mektupları çıkartsam zarfından
Hani bir ölüyü çıkartır gibi tabutundan
Ve dolsa gözlerim ağzına kadar
Dolan gözlerimde sana gitmeyen
Bütün gemileri yaksam diyorum
Ben yakmasam da biraz ilerde
Batacaklar zaten biliyorum…
Şimdilerde rıhtımlarda başı boş bir meltem
Ve aylak bir şair üstelik sarhoş
Boşalttım tüm iskeleleri ansızın
Gelmeyeceğim biliyorsun sana
Sönmüş tüm ışıklar, karanlık her yer
Aydınlanmaz artık bu deniz, bu liman
Rotasız bir yola düşeceğim en son
Yasaklarda kalacak bu sahil şairiyle
Öylece yalnız çıldırasıya bomboş….
Mayıs 2008
Besni
Vedat AKDENİZ
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 27.6.2008 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/27/yasak-104.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)