Yaşadıkça Şiiri - Armağan Öztürk

Yaşadıkça
Bir gölge büyüyor üstümde
Kirleniyorum sanki yaşadıkça
Portatif karyolalar gibi arkadaşlarım
Çok zorluyorum bozuluyor

Yaşadıkça
Kafamın içi insanlar
Sokakların içinde insanlar
Kobralar misali dikiliyor karşıma
Kobralar kör olduğunu unutuyor

Yaşadıkça
Kıskanıyorum yaşayanları
İçi dolup taşan
Çimenleri kesip köpeğini yıkayanları
Geceleri çıplak gündüzleri öğleye kadar yatanları

Yaşadıkça
Bir gölge büyüyor üstümde
Süt kutularına meme takmak
Süt içmek istiyorum gizli gizli
Sütü sevmiyorum ama
Saklanmayı seviyorum

Yaşadıkça
Bir gölge büyüyor üstümde
Kirleniyorum sanki yaşadıkça
Yaşadıkça…….