Sana şiirler yazdım,
Kaderimi satır satır yazarcasına….
Kendimi anlattığımı sandım,
İnanmışlığımla beni anladığına…
Belki de beğenmişliğimle,
Bakıp ta görmeyen gözlerimde,
Acele mi ettim?
Sanki ulaşılmaz bir ilahe gibi
Seni görmeye…
Ne geçmişi ne de geleceği olan,
Zamansız bir zamanda apansız karşılaştık.
Hiç konuşmadık, konuşamazdık.
Her şeyi bilen ama hiçbir şey söylemeyen…
Gözlerimiz birbirine takılı,
Anlamsız…
Çok şey konuştuğumuzu sandığımız,
Ama sanki hiç yaşamadığımız,
Bir sabun köpüğü ömrü kadar,
Kısa sürdü buluşmamız.
Ama ne oldu,
Birden büyü bozuldu,
Tepe taklak oldu umutlar,
Ak kara, kara beyaz oldu.
Seni beklerken,
İçtiklerim gibi,
Sende tükettin beni…
Bitmişlerin, içmişlerimin…
Metal kutuları gibi,
Nasıl buruş buruş oluyorsam,
Yamyassı…
Hırsımdan köpük köpük, kudururcasına…
Tuttuğumu sıkıyor,
Ve atıyorum.
Benden elimden geldiğinde taa uzaklara.
Gönlümden koparırcasına…
Seni de öylece,
Yüreğimin en kuytusundan,
En ücra sürgünlere
Fırlatasım geliyor, hışımla…
Bir daha mı?
Bilmiyorum…
Hele…Hele hiç yaşamak istemiyorum
Böylesine ayrılası karşılaşmaları,
Umutsuz tesadüflerin,
Satır aralarında….
(14.06.1996)
Veysel ÇelikerKayıt Tarihi : 27.12.2006 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biri çıkar karşınıza.O bir değil bindir…Detay değil sanki hayatımızın kendisidir.Gözleriniz kamaşır.Gördüğünüz sadece odur.Ama her güzel şey gibi sonu gelecektir! Sonu gelmezse rutinleşecek, diğeri, diğerleri gibi…Eskiyecektir! Bazen sevginin, sevdanın kendisi kadar, ayrılıkta, ayrılmakta kendince yaşayanlara yaşanasıdır.Yaşanmalıdır! Ama bu bir geçiş dönemidir.Ayağınızı vuran yeni bir ayakkabı gibidir.Giymezseniz alışamazsınız.Canınız yanar.Ama katlanmak zorundasınız.Alışmalısınız! Onun kapısının önüne kadar gidersiniz.Sokağından geçersiniz.Söz verilmiştir.Son sözler söylenmiştir.Geri dönemezsiniz! Bir kuytuya parkeder arabanın içinde onun ışığına karşı, ama onsuz içersiniz.,içersiniz…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!