Bir gün yine gittiğimizde.
Dedi ki bize:'' yanıyorum, erik alıp gelsenize! ''
Can havliyle, indik merdivenlerden.
Ne kadar istiyordu, inim inim yürekten!
Cebimizdeki, bir avuca yetti.
Kapıp koşup nefes nefese,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Uslub-u beyan, ayniyle insan. Fi- sebilllillah yaşamak ne güzel, dilerim güzel hasletlerinizin karşılığı, ki beklemiyorsunuzdur karşınıza çıkacaktır ve çıkıyordur. Yaşadığımız coğrafyadan insan manzaraları . Hüzünlü ve güzeldi. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
Muhterem kardeşim, şiirinizi yürekten okudum.Tebrik ederim, yüreğine düşüncene sağlık,
Yer yüzündeki tüm güzellikler senin olsun.Hoşca kal.Sevgiler.Dost.
Ne güzel son arzuya derman olmak,kutluyorum güzel yüreği,yeni yılda mutlulukar olsun,yaşam coşkunuz hiç bitmesin..saygılar..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta