Toplum bağışlamıyor günahkârlığımızı,
Suçlarımız çoğalmış kaplar her yanımızı…
Affımız imkânsızdır karşımızda insan var,
İnsan ki dağlar gibi burnu ta arşa kadar…
Bağışlaması yoktur vicdanlı düşünemez,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta