Bir umuttur yaşayabilmek,
Soluk alıp vermek gibi..
Baktığın herşeyi görebilmeyi öğrenmek..
Dokunabilmek her istediğine..
Ve koşabilmek umarsızca sokaklarda..
Canının her istediğini yemek..
İlk defa tadıyormuş gibi..
Aynada gülümsemek kendine..
Senden güzeli yokmuş sanki..
Unut yüzündeki çizgileri..
Sil baştan yap kaşını, gözünü, rengini,
Her bahar yeniden açan nar çiçeği gibi..
Bu bahar herşeye inat..
Sende yeniden aç..
Ve delicesine, dolucasına, yaşa hayatı..
Yarın hiç ölmeyecekmiş gibi..
22.mart.2007
Gaye NihalKayıt Tarihi : 24.4.2007 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gaye Nihal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/24/yasa-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!