Yaşa Şiiri - Fahrettin Selçik

Y A Ş A

Nerede ve ne olursan ol,
Bakma çevreye hayatını yaşa,
Fırsat bulunca,açık görünce dol,
Aldırma sezonlara,yaza,kışa.

Yok bu çağda seçeneğin başka,
Kalmasa da,inanmalısın aşka,
Pencereden gördüğüm kar beyazı,
Hatırlatıyor bana bir önceki yazı,

Nesrin,köyümüzün adını anmazdın,
Sende ne değişti anlayamadım,
Geldikse de bu çağa ve yaşa,
Senede iki kez gelmek istersin koşa,koşa,

Allah dan var pati gibi bir yardımcı,
Yükümü alıyor,bırakmıyor bana acı,
Olunca köyde ayrı ev ve mekanımız,
Güzel geliyor,ikimize de vatanımız.

Var evin içinde sabahın sessizliği,
Dışarıda,kar örtülü doğa dinginliği,
Görüş açık,görüyorum ufuktaki Ağı dağını,
Anımsıyorum,yol gözleyen anamın anılarını.

Neler çektik virajlı Eskişehir yolundan,
Bıkmıştım bu ilin kömür kokusu ve soğuğundan,
Yollar çamur,ne gezer asfalt ve stabilize,
Allah acıdı da, geldik bu yaşam ve günümüze.

Köye gelip,sessizliğe girince,
Birde kar yağmaya başlayınca ince,ince,
İlham perilerim de harekete geçince,
Bunları derleyip yazdım,birinden gizlice.

Fahrettin selçik 1o-6-2006