Yaş Yirmibir Şiiri - Erkan Arslan

Adam olmakmış,işin gerçeği bir adam.
Çoçukluğa her an özlem duyan birisi.
Bir dilin lugatında sözçük olup adam.
Yaş yirmi bir,giyinirim ''zan'' elbisesi.

Siyah beyaz.her türlü canlanır şekiller.
Mıhlı zamanın rehperi bir saat gibi.
Geriye dönemem,sefil bir vahşi bekler.
Mıhlı zamanın akrebi,bir saat gibi.

Saklanırdı çoçukluk elbiseme cehrem.
Bir ayağım üç tekerli bisikletimde.
Her vakit kalkmak bilmez,oturur zaman.
Bir zoraki misafir gibi yan köşede.

Tutunur kırılmaz yalnızlığıma hatlar.
Bir tütün sigara içerim hayat gibi.
Beni benden uzak kıldı,sırlı aynalar.
Yaş yirmi biri giyerim bir ''vaad'' gibi.

Yelek cebimde babadan kalma tabakam.
Bir başkadır,sen saplan adam soluğuna.
Yıllanmış yürürken bir garip adam.
Eski esvaplarım tutunun çoçukluğa.

Bir delikanlı mı oluvermiştim hemen.
Yanımda ki yavuklumun en güzel resmi.
Tarhların çekildiği.bahtımda güller açan.
Beklerim bir başka doyunsuz sevgilimi.

Vakitli vakitsiz içimde buğulanan.
Efsunlu çoçukluğumun gözü körebe.
Zamanı söküpte,çıkardım saatimden.
Her cetvelden dönerken bu yaş yirmibire.

Nisan 1996