Yaş Şiiri Şiiri - Necati Atilla Soykan

Yaş otuzbeş ama yolun yarısı demeye korkuyorum
Zira bir şairin ağzından çıktığında bu hesapsız cümle
Ölüm meleğini zamansız davet etmek gibidir biliyorum
Biliyorum insan ömrünce sevmeli ve sevdiğince sevilmeli
Satır aralarındaki en durgun ifadeye konulan virgül gibi
İçimizde atıp duran yürek içinde faili meçhul sevgiler
Bitmesin bu hikaye otel odasında intihar eden adam gibi..

Yaş otuzbeş ama yolun yarısı demeye korkuyorum
Korkuyorum şahdamarıma dayalı kılıçla yaşamaktan
Mancınıkta bekleyen İbrahime bağrını açan ateş gibi
Sigara dumanından yorgan ve altında kül rengi hayaller
Platonik sevgiler uğruna katledilen şiirler öyküler gibi
Bilmiyorum yolun neresindeyim yoksa bir hayalmiyim
Kayıp Leylayı fildişi kulelerde bekleyen Mecnun’muyum
Kaderi suyun üzerine yazılmış kar tanecikleri gibi…