Yas Kemale Erdi Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Canımın penceresine oturup
Ölümün yollarını gözledim aylarca
En az ona olan hasretim kadar hasretle.
Yem verdiğim, su verdiğim;
Güvercinler, kargalar, kumrular, geldi.
Umut edilmeksindir bir de...
Boynunu büken çiçeklerime gözyaşlarım döküldü.
Kalkıp içime geçtim.
Dua ediyorum
Umut ediyorum
Hayal kuruyorum
Yaşamak kuruyorum.
Ölüm, ha elli yıl önce, ha elli yıl sonra
Bir gün illa gerçekleşecek.
Bu kaybediş ağır olsa da
Sabrım sabırsız değil artık.
İçine içine dökülen kül
İçin için yanan korum
Gözlerimde tütmüyorum artık
Yandığımı kimse anlamıyor artık.
Dingin bir yağmurum artık.
Yas kemale erdi.