Yaş ilerledikçe değişir düşlerim
Aynaya baktıkça ağlar gözlerim
İçten değil sahtedir gülüşlerim
Tepe aşağı hızla yuvarlanırım ben...
Yaş ilerledikçe ellerim titrer
Parmağımla kalemi zor tutuyorum
Bir teselli dünyasındayım dostlar
Sadece kendi kendimi avutuyorum...
Yaş ilerledikçe artıyor sıkıntılar
Ayaklarıma artık dimdik basamıyorum
Her alanda çoğaldı talepler arzular
Çaresizce kendimi teselli ediyorum
Yaş ilerledikçe zayıflıyor beyin hücresi
Sinir sistemime hakim olamıyorum
Azalıyor içimde yaşam arzusu
Çileli geçtim ömrüm, öfke ile gidiyorum
Yaş ilerledikçe azalıyor akıl ve zeka
Çevremle artık uyum sağlayamıyorum
Giyim kuşam yerine basit bir hırka
Bundan sonra örtünerek yaşıyorum
Kayıt Tarihi : 28.4.2009 18:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim 55. yaş günü dolayısıyle üstadım Feyyat Özyazar tarafından hazırlanmış olup o günün anısına kaydedilmiştir. Ben kendisinin hazırlamış olduğu bu şiirdeki bazı sözlere asla katılmıyorum. Yaş ilerledikçe insan daha olgun daha saygın olur. Hele akıl ve zeka asıl yaşı ilerleyen insanlarda olur.Burdan yaşlılara söylenecek tek şey 'ne ekerseniz onu biçersiniz' demek bana daha mantıklı geliyor. Umutlarınızsa asla bitmesin İkinci baharın keyfini çıkarmaya bakın...01.04.2009
zamanı durduramıyacağımıza göre yaşlanacağız be hocam
güzel şiirdi...
kutluyorum
Pek fazla hoplayıp-zıplamamak koşulu ile ...
Yukardaki şiire takılıp kalacak ve herkes için doğru varsayacak olursak , hemen şimdi gidip en yakın paraşüt kulesinden paraşütsüz atlamamız gerekir.
Gene de güzel bir gün anısına ama o güne pek yakışmamış olmasına rağmen yazanı da yazdıranı da kutlayalım, saygı ile ...
TÜM YORUMLAR (2)