Yaş Artmış Artık Yetmiş Şiiri - Özcan Kurt

Onsekiz yirmi ateşlenmiş fişeğe benzer,
Kah göğe çıkar, kah yerlerde gezer,
Mevsim hep bahar, güle tomurcuk düşer
Akıl havada olur, baş gamsız, bülbül gönlünce öter,

Yüzü yumuşak olanı herkes kolayca yener,
Sırtına gelen de biner, giden de biner,
Bulut çöker kırkında karışır, güneşi söner,
Belirir usta bir hırsız, tuğlanı söker fişini çeker

Çıkarı bittimi, en yakının sır, sırtını döner...
Sapaklarda dengini bulur, çekip de gider.
Bu değişti diyen, ellisinde vurur postunu yüzer,
Dost bellediğin arsız seni yerer, hasmını över,

Yüreğinin bir yanı katılaşır, bir yanı erir, Ölmez de yaşarsan yaş geçer altmışa gelir,
Demir tava gelir ama hamur biter köz küllenir,
Körük üflemez, ocak söner, ayak gitmez
mecalin biter,

Yıkılmadın ayakta isen, bedenin dursa da ruhun hazırlık ider,
Kaportan çöker, şemalin hurdaya benzer,
Yetmişinde motor har hardan tör töre döner,
Çarklar umarsız, dişliler alır, seni asıl yuvaya iter..
ÖZ VE CAN