Yaş 27 Şiiri - Sümeya Bertan

Yaş yirmi yedi yolun yarısı bile etmez
Doğrusu hiç bilinmez
Ne kadar yaşayacağım
Neresindeyim ömrün
Anne karnındaki huzur
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün
Doğdun ve dünyadasın.

Saçlarım hala simsiyah
Benim mi Allah 'ım bu bebeksi yüz
Ne bir çizgi, ne bir mor halka
Ayna! Ayna söyle bana
Benden daha güzeli var mı bu dünyada?

Zamanla nasıl tükeniyor insan
Hayat çok zor ve her şey bir imtihan
Nerede çocukluğum
Nerede o neşe, o heyecan?
Resimlerde kaldı sadece cansız bir an
Bu güler yüzlü çocuk ben değilim
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden platonik aşklarım
Hep aynı acı hep sol yanım
Hayata beraber başladığım
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir
Gittikçe artıyor sanal kalabalığım.

Gökyüzünü kaplayan hava kirliliği
Yeryüzü koca bir çöplük gibi
Küresel ısınma gittikçe kavuruyor bizi
Her geçen gün getiriyoruz yavaş yavaş kıyameti
Durmuyor doğanın katli
Üstelik uzayı da kirleterek
Kurmak istiyoruz orada koloni.

Ayva sarı, nar kırmızı sonbahar
Her yıl biraz daha istediğim
Dönüp duruyor havada kuşlar
Kimisi için korkunç, kimisi için hüzün
Aslında bir yanıyla güzeldir bütün kabristanlar.

Her nefis ölümü tadacak
Biraz daha dayan
Bir gün uyudun uyanamadın olacak
Belki yarın ve aniden
En çok annene üzülerek
Bekleyeceksin gömülmeyi
Taht misali
Musalla taşında.