Yas Şiiri - Özgür Köktürk

Yağmur yağıyor yüreğime
Gece gibi hüznüme
Geceyle birlikte
Tüm sevdaların terkedilmişliğine
Kederine...

Yitik zamanların kaybedilmiş yolculuklarında
Yalnızlığın mahkûmuydum
Esaretine vurulmuştum

Kim bilir nerede
Ne zaman
Nasıl tutardın korkularımın avucunu
Avuçlarında yakarak...
Kim bilir nasıl karşılaşmıştı gözlerimiz
Kıyasıya vuruşurcasına
Yine kaybettim
Yine kaybettin...

Şimdi
Kızıl saçlarına da kar yağıyor
Umut dağlarıma da...

Neydi ölçüsü içimdeki fırtınaların
Eşleşmesi yangınlarla
Hazla
Harla
Kimdi sevda sözcüsü
Kızıl kıyamet gözlerinin alevinde...

Alnına bir mühür gibi vurulmuşken
Seni yitirmenin korkusu
Ayrılığın acı kokusu
Bile bile
Kendimden bile geçtiğimde...

Aldırmıyorum Haziran'a
Ben yine Eylül'deyim
Yine sendeyim
Aldırmıyorum günlere
Yine gecedeyim
Gecenin her saniyesinde...

Eşsiz hayaller vardı
Büyük umutlar
Derin bir sevda
Yazık oldu
Yazıklar oldu!
Hem sana,
Hem sana adanmış yarınların
Sağır çığlıklarına,
Hem de Haziran'a...

Senden öncesi vardı
Senden sonrası da olacak
Bilemem yaz mı, kış mı
Mevsimsiz bir düş mü
Bilemem
Kanadı kırık bir kuş mu
Çölde kalmış leş mi
Köşe başında esrarkeş mi

Bundan sonrası sana ne gam
Yaşamam
Yaşarım
Belki eksik
Belki yarım

Denizin tuzu olurum
Yağmurun izi
Neyin güdüsü bu yaşam
Yalın bir yalandan başka
Derim belki

Hangi gecenin sabahı yok
Hangi ağıt
Yankılanmış sonsuza dek göklerde
Derim belki
Sana ne gam! ..

İstersem harcarım kendimi
Parçalarım,
İstersem sımsıkı sarılırım hayata
Sarılır gibi sana...

Hiçbir anlamı yok
Vefanın
Cefanın
Ve dahası
Kaç defa heba olmuş
Hasıraltı sevdanın...

Erdemin
Faziletin
Senin
Benim
Evrenin
Vesairenin...

Yağmur kesildi
Sabah oluyor yavaş yavaş
Senden geriye kalan
Bir gece
Bir yalan...

Gidişine ağlamıyorum
Bir ölünün yasını tutuyorum! ..

11 / 06 / 2002 03:44