-Yaryüzüne emanet ettiğim sevdamı da bırakıp gidiyorum kendime.
Senin yüzünden okunmamış,yaşanmamış sevdaların yazgısı var gönlümün heybesinde.
-Zelil olmuş; ama zelal kalmış helalliğinin r’ayından gözlerinin yazdığı romanı okuyarak seni seven kendime gidiyorum.
*Var git sen de benliğini teslim ettiğin içsel bohemlere.Acılarını kesen giyotinlerle kanasın yüreksiz yolculuğun.
-Bu yalnızlığın derebeyliklerine bey kalsam da yıkılmaz yürek devletim. Bey olmakla aşık olmak arasındaki her bağıntı ,her örüntü benzerdir.
Şimdi sensizlikle yarıştığım meridyenlerimin arasındaki zaman seni anlatamaz oldu. Grinviç sen misin Bennara… Sensizliğimin zamanı neden hep senle başlıyor.
Gerçiler neden gerçekliğimi paralellerine alıyor.Koynunda kaldığım zamanın sıcaklığı neden her gece sen gibi dolaşıyor odamda.
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta