mavisi azalırken koş denize
yıldıza en çok feri sönerken bak
yollar kapalıyken
kur sınırları aşmanın hayalini
ve savaş zamanları
kahkahayla gül aptallığına bujuvazinin
pencere buğuluyken ne güzeldir dışarısı
kaba güzelliği aşarak inceltir insan
ses müziğe
söz şiire
çizgi resme
taş heykele dönüşür de
emeksiz sevemez cenneti bile...
insan ki
aşmalı bütün sınıfları da
dağı erittiği
ve yolu hiçlediği gibi
bitsin ki sınıflar
aynı anda
ayrı yetkinlikte
sevilsin önce bir başkasını sevmek...
hayat türküsünü
ayrı enstrümanların
bir diğeri için
güzelleştirme yarışı olur zaman
o zaman...
özgürlüğün yönettiği...
Kayıt Tarihi : 28.4.2013 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)