Yarınlara Serpilen Öyküler-4.kitap Şiiri ...

Geçmişin sevdaları konuşur içimizde, şimdi bambaşka bir yürekle dinleriz; düşünmek gerek nedir bu içimizden taşan özlem, biz yaşanan sevdalardan derlenen gözyaşlarını bekleriz. Sevdalardan tohum tohum yeşerir içimizde hasret; acısıyla tatlısıyla bir yaşamdır, böyle başlayıp böyle bitecek elbet. Şimdi anılarda saklıdır, özlem, hasret, keder, acılarımızla dolu sevda... Kim bilir, yaşamak mümkün mü bir daha, bir daha. ++

'O günlerden kalanlar' bir peronda gözü rayların uç noktasına dalıp giden şairin gözünün önünden geçip gidiyor vagon-vagon, hiç unutulmamak için yarınlara doğru...Gün trenin durmadığı bir istasyon olmuş....
Kaleminize sağlık sayın Necdet Arslan...
Her zaman olduğu gibi gene yoğun bir şiir tadı vardı her dizede...
Kutluyorum...

Duyarlı yüreğinizi ve maharetli kaleminizi kutlar, esenlikler dilerim sayın hocam. Puanım tamdır.

Çok güzeldi..

Tebrik ediyorum hep en güzel duygulardan yana çağlayan, dost-şair yüreğinizi, sevgili üstadım..

Nicelerine dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..

Kuşları oynaşırken seyretmeyi severdik.
Otogarların bir yenisi yapılırdı biri gelir biri giderdi peronlara
otobüslerin.Birlikte tanıklık ederdik bir yenisine kavuşmaların ya da vedaların
Her sabah birbirimizin içinde uzayan taze sürgünlerdik.
Anason kokusundan daha başka bir şeydi başımızı döndüren...

O otobüsler, o peronlar hala kaç sevilinin buluşmasına tanık olmakta!
Zamanın gerisi de, ötesi de hep aynı yeri göstermekte...Masal gibiydi şiiriniz üstadım...İmrendim yine...Yüreğiniz, kaleminiz daim olsun, saygılarımla...

Sanki; 'geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer' gibi anlatmış şair.Oysa hala istasyondan ayrılan trenler aynı zamanda sevgilileri de kavuşturuyor.Kutluyorum öğretmenimi ve değerli şiiri içtenlikle. Nicelerine...

peronlardan kalkan otobüslerin ve makas değiştirerek koşan trenlerin arkasında kalmaktan hala genç kaldık, o günlerden bu günlere. Yüreğine sağlık.

Hey Gidi Günler hey....... Nasıl kayıp gittiler, 'kuyruklu yıldızın kaşla göz arasında' gökten samanyolunun en ucuna kaydığı gibi...
Ve şarkılar gibi...

'Andıkça geçen günleri gözlerim dolar
Sanki seni yanımda bulurum
Tozlu topraklı yollarda gezen
O eski sevgilin olurum...'

Şimdi kaldık mı hızlı trenlerin raydan çıktığı, devrildiği gibi kendi üstüne?

Şiirdi işte... Ne çok anıyı boyası dökülmüş duvara tablo gibi astı...
tebrikler Necdet, tebrikler Kardeşim...