Yarınlar yok artık umutlar can çekişiyor
Yürekler kor gibi yanmakta acıdan
Her gün ayrı bir haber getirir kara kaplı kitaptan
Ve herkez payına düşeni alır
İnsan olmanın bedeli büyük ödenir
Kötülüler adımlarca önde gider iyilerden
İstersen hayat bu tanrı hediyesi
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta