Yarınlar Şiiri - Veysel Şimşek

Gel zaman git zaman geldik bugüne,
Alıştık biz varlık ile yoğuna,
Fakir yine fakir zengin övüne,
Kim ölüpte kime kalır yarınlar.

Yedik,içtik konduk göçtük eğlendik,
Dedikodularla dilde söylendik,
Yalan dünya sana misafir olduk,
Gün gelir bizide alır yarınlar.

Ekip biçip hoş nimetler üretmek,
Geleceğe aydın nesil türetmek,
Yakışır mı gören gözü kör etmek,
Ölen ölür yaşayana kalır yarınlar.

Babam,dedem gitti o günler dündür,
Yaşayana yaşarken gördüğü gündür,
Akıllıya matem delilere düğündür,
Bilinmez ki sonu nolur yarınlar.

Büyük balık küçük balığı yutar,
İt iti hep yardan uçarken tutar,
Garibin başında baykuşlar öter,
Her zaman haine kalır yarınlar.

Bey oğlu bey ama sonu nolacak,
Sanma ki dünyada baki kalacak,
Allah bilir bir gün o da ölecek,
Görünmez gerçeği bilir yarınlar.

Veysel der ki; Tanrım bugüne şükür,
Yalancı,inkarcını yüzüne tükür,
İnsan binbir çeşit ayrıdır fikir,
Dahada hoş,güzel olur yarınlar.