Yarına Not Şiiri - Canan Özanaç

Kaç yaşımda görünürsem, görüneyim;
göz-yaşımdayım...!

Bilmem kaç sefer sayılı bir trenin,
bilmem kaçıncı vagonun,
bilmem kaçıncı koltuğunda,
sabah mahmuruluğuyla, alarma çatma çabasında
azıcık şekerlemeyle uyku arasında;
sanırım dönüş yolculuğu
80'lerin başıyla 70'lerin sonu arasına...
''durdurun dünyayı, inecek var'' diye bağırılası
annemin kucağına, babamın ocağına varış noktası..

işte ruhun, bedenden firarı;

böyle böyle çocukluğa özlemle
hayatı yavaş yeme çabasıyla
kaç yılı bayatlattık Allah bilir..
küf kokusu sardı dört bi yanı....
sona yaklaştıkça küçülüp,
uzaklaştıkça devleşirken yaşama çabası,
uçup gitti elimizden balonların yarısı
diğer yarısını el birliğiyle iğneleme çabası

derken, bugün de dün oluyor
gece sabahın koynuna kaçarken,
baloncuklu düşünceler beynime kazınıyor;
hep "dünden mutlu, yarından umutlu'' diye beklemekten
hep at kuyruğu saçlı, kırmızı elbiseli kızı özlemekten
kaç bugünü heba ettim, fark edemeden..

gelme ihtimali olası yarınlara saygılarla..