Yarına Kalmaz Şiiri - Filiz Çimen

Karşı dağı duman aldı bürüdü.
Bey ağalar, devranını sürüdü.
İt kuyruğu lokmamıza yürüdü.
Yoksulun halından ne bilsin eller.

Değmesinler kanlı irin yarama
Öfkemiz çağladı dil ilen lafa
Garip kendi yarasını sarar da!
Halsızın halından anlar mı eller.

Dünya; hayın,vicdansızın yuvası.
Şam-ı şeker, yağlı ballı sofrası.
Fakirin ağzında kuru lokması.
Açlığın derdini çeker mi eller.

Mazlumun derdinden, huzur bulana.
Vicdanını, yüreğini satana.
Sefa ile devranını sürene.
Gün yüzünü, gösterir mi beyler.