Kapsalıkları açılınca günün
Gün doğar dağlardan kendi kucağına gülümser
Alpaslan omuzlarına alır da sanki kol kolaçan ettiği kuytuları köşeleri
Ağır aksak adımlarla derelere iner, güneş kırıklarından dökülen pırıltılı gölgeler
Buğdaylar başaklanır,
Engirler koruklanır,
Toprağına düşen masül, bal tadımı sürgünler işler tevekte
İnsan kalbinde büyür gider hoşgeldin sefası
Sımsıcak karşılandığı kalplerde eğlenmelere doymadan belki
Yarına ısmarlar vaadini gün vedasız
Sanki kapısından gelen geçen hergüne hayat
Misafir değil de, kendi evindeymişcesine
Seyfi Karaca..........Kasım / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 2.1.2012 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!