Yarına Doğru Şiiri - Ahmet Bahçevan

Bulaşan hüzün mü bütün günlerime
durup dururken eksiliyor muyum ne
sevmek suçuyla tutuklanan yüreği
bu eti bu kemiği
kim taşıyabilir bu yorgun bedeni

Değil mi ki aşk yitirdi anlamını
artık hiç olmayacak yerde
hiç olmayacak kadınlar bölüşüyor
kudurgun yalnızlığımı
ve yıllardır büyüttüğüm sevgi acıyla
şimdi usul usul can çekişiyor

Belki bir meyhanede tedirginliğimi
içli bir plak anlatıyor
tüm umutsuzluğum soyundu
yarınsızlık kuşkusu çırılçıplak masada
iki damla yaş bir kadeh şarapla sevişiyor
koparıyorum sonra prangalarımı
mutsuz insanlar ve boğazlanan aşk adına
kuşanıyorum yaşamak silahımı
en namuslu kavga beni bekliyor

Gitmeliyim mutlaka gitmeliyim
bu rezil bu utanç pazarından
insanlık ülkesine özgürce
yıpranmamış sevgiler götürmeliyim.

Ağustos / 1969 – Ege Ekspres