Gecenin karanlığında, parıldar nur gibi hilal
Aklımdan ve kalbimden merdivenler semaya çıkar
Ne garip, ne tuhaf renktir yüzümdeki bu; sıcak al
Dolanmış ayaklarıma paslı pranga, beni tutar.
Sözler tutuklu kalır, bir mahkûm gibi dilimde
Gözlerim karanlık çocuğu, kör olur ışığında
Fikrim bir deli rüzgârın peşinde, oynar beynimde
Zaman kayıp hazine gibi, Kaf dağının ardında
Tutunduğum son narin daldır, düşerken uçuruma
Yaktığım son kibrittir, donarken kutup noktasında
Ellerim semadadır, dua dua bükülür boynum
Benim tek heceyle oynadığım ilk ve son oyunum
17.11.2007
Kayıt Tarihi : 17.11.2007 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)